«Μέχρι το μεσημέρι είχαν ψηφίσει περίπου 60 άτομα και η εκλογική δραστηριότητα μέχρι τότε ήταν λίγο μικρότερη από το μέσο όρο για τις μέχρι τώρα εκλογές, είπε ο Σεβάρ Ογκνιάνοβ, πρόεδρος της Πρώτης Εκλογικής Επιτροπής στην πρεσβεία, ο οποίος ζει στην Αθήνα εδώ και 17 χρόνια. Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι φέτος εκτός από την συνηθισμένη ηλικιακή κατηγορία των ψηφοφόρων που είναι η «35 – 65 ετών» ήρθαν πολλοί νέοι μεταξύ 18 και 25 ετών. Όλοι ελπίζουν για κάτι καλύτερο, για μια νέα αρχή».

Οι Βούλγαροι στην Ελλάδα ψήφισαν φέτος και για εκπροσώπους τους στην Ευρωπαϊκή Βουλή. «Το ίδιο έκαναν και οι Έλληνες που επέλεγαν μεταξύ 720 υποψηφίων ευρωβουλευτών», είπε η ανταποκρίτρια της ΒΕΡ στην Ελλάδα, Κάτια Πέεβα. Οι Έλληνες είναι δραστήριοι όσον αφορά τις ευρωπαϊκές εκλογές.

«Και οι Βούλγαροι στην Ελλάδα δεν χάνουν ευκαιρία να ασκήσουν το δικαίωμα ψήφου τους, λέει ο Ογκνιάνοβ. Πολύ σπάνιες είναι οι περιπτώσεις αυτών που δηλώνουν ανοιχτά ότι δεν υποστηρίζουν κανέναν κι ας υπάρχει αυτή η εναλλακτική στο ψηφοδέλτιο. Οι πολίτες που έχουν βουλγάρικη και ελληνική υπηκοότητα ταυτόχρονα θέλουν να δουν θετικές αλλαγές και στις δυο χώρες. Το ότι όμως οι εκλογές φέτος ήταν και για Εθνικό Κοινοβούλιο και για Ευρωπαϊκή Βουλή φαίνεται να μπέρδευε τους ψηφοφόρους. Το βασικό θέμα είναι ότι υπήρχαν δυο ξεχωριστά ψηφοδέλτια. Οι περισσότεροι έρχονταν με την ιδέα ότι θα ψηφίσουν με ένα ψηφοδέλτιο και ειδικά οι ηλικιωμένοι δυσκολεύονταν ακόμα περισσότερο με την διαδικασία».

Όσον αφορά την κούραση από τις εκλογές μιας και αυτές είναι οι έκτες για Βουλγάρικο Κοινοβούλιο μέσα σε τρία χρόνια ο Σεβάρ μοιράστηκε τις ελπίδες του.

«Μακάρι να σταματήσουν οι εκλογές και να συσταθεί κυβέρνηση που να αρχίσει να λύνει τα πραγματικά προβλήματα των ανθρώπων, είπε εκείνος. Να αυξηθούν οι συντάξεις των φτωχών, οι μισθοί της μέσης τάξης να φτάσουν τα επίπεδα της ΕΕ, να βελτιωθεί το υγειονομικό σύστημα και η μόρφωση. Κανενός δεν του αρέσει να ζει στο εξωτερικό γιατί δεν μπορεί να επιβιώσει στην πατρίδα του. Οι περισσότεροι Βούλγαροι του Εξωτερικού ελπίζουν να επιστρέψουν μια μέρα. Αλλά κάθε οικογένεια ονειρεύεται μια κανονική ζωή και δεν μπορούν να το κάνουν όσο στην Βουλγαρία δεν υπάρχουν συνθήκες για κάτι τέτοιο». 

Επιμέλεια και Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα